In februari 2021 maakt Amanda voor het eerst kennis met biodanza.

Lieve jij, vanochtend struinde ik wat door mijn oude studentenstadje Groningen. Het was enkele uren voordat ik weer huiswaarts zou keren; een rit van ruim 2 uur doorrijden. Ik liep daar waar ik voelde dat ik heen wilde lopen; ik was in zintuigelijke bui. Zo leidde mij dit naar een heuvel in het Noorderplantsoen, alwaar een heer met koptelefoon op zijn hoofd ongeneerd danste wat de muziek hem liet voelen.

Ik zag een klein aantal andere mensen toestromen en aanschouwde het tafereel. De man, wiens naam mij helaas ontschoten is, nodigde mij uit mee te doen. Nieuwsgierig naar het onbekende werd ik geïntroduceerd bij docente Margreet Noordhof. Hartelijk werd ik door haar en de groep ontvangen.

Wat zich het daarop volgende uur afspeelde, kan ik het beste beschrijven als ‘ruimte’. Daar boven op die heuvel, in het prille voorjaarszonnetje, danste ik met voor mij totaal onbekende mensen de sterren uit de hemel. En terwijl ik de muziek mijn lichaam liet aansturen, danste mijn levensenergie naar buiten. Ik voelde ruimte. Letterlijk. Ruimte tussen mijn wervels, ruimte in mijn hoofd en ruimte in mijn hart.

Ik ben diep geraakt door de openheid van alle leden van de groep. Hun acceptatie en omarming van wat nieuw is en hun prachtige energie. Ik ben dankbaar voor deze rijke ervaring die ik meeneem in mijn leven. Dat het veel ruimte geeft door letterlijk ruimte in te nemen voor jezelf en toe te geven aan intrinsieke behoeften zonder in het harnas van wie dan ook te hoeven passen. Ruimte die zich blijkt te vullen met dankbaarheid en liefde. Die zorgt voor verbinding met jezelf en anderen.

Dank aan Margreet, de man die mij uitnodigde en de andere leden van de groep voor dit bijzonder waardevolle moment in mijn leven. Het kwam precies op het juiste moment.
Liefs, Amanda van Diemen

Docent: Margreet Noordhof

Volg een proefles