Ik kwam biodanza tegen op een festival. Van te voren had ik het idee dat biodanza nogal zweverig zou zijn. Ondanks dit beeld wilde ik zelf ervaren wat ik er van zou vinden.

Op dergelijke festivals is altijd een groot aanbod aan workshops. Ik deed zelf aan boogie woogie rock ’n roll dansen. Dat is heel uitbundig dansen, maar vooral naar buiten toe. Met mijn danspartner spatten de vonken er vanaf. Dat was heel fijn. Dat was met passen en trucs. Maar ik vond het steeds lastiger om de nieuwe (moeilijkere) trucks te onthouden. Daarom ging ik ook verder kijken. En op dat festival was biodanza ook één van de workshops. En wat ik daar ervaarde vond ik erg mooi.

Het vertragen van m’n lijf door de muziek vond ik erg fijn, ik merkte dat ik daardoor zachter werd. Ook de ontmoetingen vond ik mooi en bijzonder en daarbij voelde ik echt verbinding met mezelf en andere mensen. En dat was wat ik zo miste in mijn leven. En je hoeft er niet eens bij te praten! Wat een heerlijkheid. En de ontmoetingen vind ik bijzonder prettig. Ik vond de eerste lessen heel erg leuk, daar werd ik erg blij van.

Totdat er een keer een oefening was met je hart, toen kwamen er veel emoties los. En toen was ik om. Hier moest en zou ik meer van weten.
Biodanza is voor mij een weg van persoonlijke groei. Het doet mij ervaren wat liefdevol leven is. Het leert mij afstemmen op andere mensen. Het leert mij verbinding te ervaren. Het laat mij mezelf zien in andere mensen. En ik zie andere mensen hoe ze echt zijn, zonder maskers. Het maakt mij meer een compleet mens, het maakt mij mezelf. Het raakt me als ik dit opschrijf. Ik ben dankbaar dat biodanza op mijn pad is gekomen.

Ik zou biodanza aan iedereen willen aanbevelen die het gevoel heeft zijn/haar volledige mogelijkheden nog niet te leven.

Bart danst bij Marike Pruim in Wijhe. Kom je het ook eens proberen? Of zoek naar proeflessen bij jou in de buurt.

Volg een proefles