Mag ik dan bij jou
Mag ik dan bij jou
Prachtig gezongen door Claudia de Breij. Het zijn woorden die me koesteren, woorden die resoneren en mijn verlangen wekken. Ja, ik wil aanraken; ja, ik wil aangeraakt worden; ja, ik wil nabijheid voelen. De warmte van een arm om me heen. Mooie teksten hierover vind ik bijvoorbeeld:
- “Ieder lichaam dat niet gestreeld en geliefkoosd wordt begint te sterven. De enige zinvolle revolutie is, diegene, die ervoor zorgt dat alle mensen- van baby tot ouderen- toegang krijgen tot contact en streling. Want onze huid is de drempel tot een prachtig mysterie. Zij heeft niet alleen de functie van scheiden maar ook van verenigen. Een contact of aanraking in oprechte verbondenheid geeft rust en veiligheid. Het is een bron van gezondheid. En zij bevordert individuele groei en, sterker nog…de evolutie van ons als menselijke soort.” Rolando Toro, grondlegger van Biodanza.
- “Contact is hét medicijn tegen eenzaamheid, stress en depressie, het ontspant.” Jean Liedloff
- “Wat ons verbindt met de wereld is tactiele communicatie. We kunnen zien, horen, denken aan iets maar het is door iets aan te raken, dat het deel wordt van onze levenservaring. Liefhebben leren we niet in boekjes!” Ashley Montagu.
In de Volkskrant van 17 april 2020 drukte Merel van Veldhoven haar bezorgdheid uit. Ze vroeg zich af wat de risico’s en de sociaal emotionele consequenties zijn van ‘1,5 meter afstand en van de ongestilde huidhonger?’ Ook stelt ze de vraag: ”Hoelang kunnen we normaal leven zonder elkaar te voelen en aan te raken?” Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat, kinderen bij wie de huid onvoldoende wordt aangeraakt minder groeien, vaker ziek zijn en leren slechter. Tango, tangor, ergo sum. Ik raak aan, ik word aangeraakt, dus ik ben. Zo luidt de variant van de hedendaagse Duitse filosoof Wilhelm Schmid op het cogito ergo sum (ik denk, dus ik ben) van Descartes. Bestaat het gevaar dat we verworden tot lichaamshulzen zonder tastzin?
“Er is sprake van een algehele sensorische deprivatie”, zegt hoogleraar psychologie Sander Koole aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. “De dagen kennen minder variatie, we zijn thuis, zien minder mensen, maken minder mee”. Sander Koole bestudeert de effecten van aanrakingen en komt tot de slotsom dat die menselijke aanraking veel betekent: het is het verkennen van de tactiele dimensie van het sociale leven. “Onze huid is uitgerust met zenuwcellen die maar één doel hebben: het registreren van zachte aanrakingen. Het zit in onze hardware.”, zegt Koole. “We weten dat de aanwezigheid van stress het immuunsysteem onderdrukt. Aanrakingen hebben juist een positief effect op het immuunsysteem.” Wie gezond gehecht is, zoekt bij dreiging nabijheid.
Er zijn veel wetenschappelijke onderzoeken naar de therapeutische en pedagogische effecten van contact. Veel auteurs ontdekten en bevestigden dat het contact mensen versterkt in hun zijn, hun immuunsysteem en een enorm waardevolle affectieve omhulling biedt. Als we kijken naar de wetenschappelijke basis over therapiecontact vinden we bijvoorbeeld Bowlby, Harlow en Spitz. En recent voorbeeld is bijvoorbeeld Jean Liedloff met Op zoek naar het verloren geluk. Het boek werd door tijdschrift Psychology Today uitgeroepen tot een van de beste boeken.
Biodanza spreekt over de kracht en het belang ervan. Over de ander te voelen in zijn of haar aanwezigheid, samen te dansen of een vriend in je armen te kunnen verwelkomen of misschien juist de koestering en bescherming van een vriend of medemens te mogen ontvangen. Geborgenheid geeft rust en veiligheid. Biodanza gaat nog verder door te stellen dat het iets is wat individuele groei bevordert, zelfs de evolutie van ons als menselijke soort mogelijk maakt. Alleen verbaal contact is onvoldoende, het lijfelijk contact is noodzakelijk. De huid is ons allergrootste zintuig. De behoefte aan aanraking begint al in de foetus, is voor pasgeborenen een eerste levensbehoefte. Dat valt nu weg uit angst voor besmetting en ziekte. Helaas mag nabijheid nog even niet. Laten we hopen dat we snel maar voorzichtig heelhuids uit deze malaise komen en weer vol vertrouwen kunnen uitreiken naar een deugddoende en hartverwarmende omhelzing. Gelukkig zijn er al positieve berichten. Zo geeft bijvoorbeeld sociaal-geograaf en data-analist Maurice de Hond op YouTube aan dat de anderhalve-meter-maatregel buiten en bij hogere temperaturen geen zin heeft. Kijk en lees dus vast verder op de website wat biodanza voor je kan betekenen!
Bronnen
Het Parool 19 april 2020 Waarom we massaal huidhonger hebben
Maurice De Hond https://www.youtube.com/watch?v=E4j0T13HQSU&t=2327s
Rolando Toro. Reader en module Contact en streling
Volkskrant 17 april 2020 Merel Van Vroonhoven 1,5 meter-onderwijs en het risico van ongestilde huidhonger